7 aktorów, którzy zagrali postać innej rasy

Zgodzicie się zapewne, że wyjątkowo ciężko jest grać realną osobę, która wciąż żyje, a jej życie było naznaczone ogromną tragedią. Jolie musiała oprócz tego zmierzyć się z faktem, iż osoba ta jest zupełnie innej rasy. Film wyreżyserowany przez Michaela Winterbottoma opowiada historię porwania i okrutnego zabójstwa dziennikarza Daniela Pearla w 2002 roku. Angelina Jolie zagrała żonę porwanego, która miota się między nadzieją a przerażeniem. Mariane Pearl urodziła się w Paryżu, ale jej geny to prawdziwa mieszanka - jej ojciec był holenderskim Żydem, a matka Kubanką z afro-chińskimi korzeniami. Za tę rolę Angelina została nominowana do Złotego Globu.

#2. Mickey Rooney - Śniadanie u Tiffany’ego

Lata 60. XX wieku to piękny czas. Europa podnosiła się z wojennej zawieruchy, a w świecie kina królowały prawdziwe gwiazdy - Marylin Monroe, Brigitte Bardot i oczywiście Audrey Hepburn, która błyszczała w pamiętnym „Śniadaniu u Tiffany’ego”. Trzeba jednak oddać, że oprócz niej była w tym filmie jeszcze jedna gwiazda - Amerykanin Mickey Rooney. Wcielił się on w postać pana Yunioshi - Japończyka i sąsiada głównej bohaterki.

https://www.youtube.com/watch?v=DC5RtcypOqE

Na YouTube znajdziemy tylko taki skromny fragment pokazu Rooneya. Teraz by coś takiego nie przeszło. Wtedy również wywołało oburzenie, a postać wykreowaną przez Amerykanina surowo oceniła ówczesna prasa. Jeszcze w latach 90. Los Angeles Daily News napisało, że rola ta byłaby obraźliwie stereotypowa nawet gdyby zagrał ją prawdziwy Azjata. Sam aktor musiał spędzić długie godziny w charakteryzatorni, by chociaż trochę upodobnić się do Japończyka. Wyszło przede wszystkim bardzo zabawnie.

#3. Marlon Brando - Herbaciarnia „Pod Księżycem”

Nie tylko Rooney wcielił się w rolę Azjaty. Komedia „Herbaciarnia pod Księżycem” z 1956 roku była satyrą na powojenną okupację i amerykanizację japońskiej Okinawy. Znany każdemu miłośnikowi kina Marlon Brando zagrał tam Sakini - tłumacza współpracującego z amerykańskim kapitanem, którego zadaniem było „przebudować” lokalną społeczność w jedynie słusznym duchu, czyli np. zbudować szkołę w kształcie Pentagonu.

https://www.youtube.com/watch?v=VZbOVc6iEZw

#4. Lawrence Olivier - Otello

Nieprzypadkowo wymieniamy tego angielskiego aktora zaraz po Marlonie Brando - to właśnie Oliver miał zagrać Vito Corleone z „Ojca Chrzestnego”, ale z powodów zdrowotnych musiał odmówić, a rola trafiła do Brando. Lawrence Oliver był zdobywcą dwóch nagród Oscara za „Hamleta”. To właśnie role bohaterów szekspirowskich przyniosły mu największa sławę i tytuł szlachecki. Nakręcona w 1965 roku ekranizacja „Otella” przyniosła aktorowi kolejne uznanie - został nominowany do Oscara za rolę głównego bohatera dramatu. Na potrzeby filmu Olivier nie tylko pociemnił skórę charakteryzacją, ale także mówił z wymyślonym przez siebie egzotycznym akcentem i niższym głosem. O wiele prościej byłoby zaangażować czarnoskórych aktorów, ale o ile Amerykanie w Hollywood w tym okresie już tak robili, to konserwatywni z natury Brytyjczycy nie byli jeszcze na to gotowi (tak jak nie są gotowi na czarnego Bonda).

https://www.youtube.com/watch?v=tWCe6bW0-Fs

#5. Siergiej Bondarczuk - Otello

Jeśli na zachodzie mieli problem z czarnoskórymi aktorami, to co dopiero mieli powiedzieć Rosjanie, którzy osoby o takim wyglądzie zaczęli widywać dopiero w latach 80., i to w dodatku co najwyżej w stolicy. Kręcąc w 1955 roku ekranizację tego samego szekspirowskiego dzieła Siergiej Jutkiewicz musiał więc pomalować jednego ze swoich chłopców czarną farbą. Efekt był naprawdę dobry, bo inwencję radzieckiego reżysera doceniono na festiwalu w Cannes i nagrodzono Złotą Palmą.

#6. John Wayne - Zdobywca

Wyobrażacie sobie kowboja grającego legendarnego wodza Mongołów Czyngis-chana? W 1956 roku na ekrany wyszedł wyreżyserowany przez Dicka Powella film przygodowy poświęcony historii życia tego przywódcy. O ile wszystkie pozostałe wymienione w tym tekście kreacje były kontrowersyjne, ale przy tym całkiem udane, to tę uważa się za jedną z najgorzej dobranych. Sam Wayne żałował udziału w filmie. Co może być gorszego od zagrania kiepskiej roli? Granie w pobliżu poligonu nuklearnego. 220-osobowa ekipa filmowa została narażona na radioaktywny pył z bomb atomowych testowanych w niedalekiej Nevadzie. Do roku 1981 aż 91 z nich zachorowało na raka, a z tego 46 zmarło (wśród nich między innymi John Wayne i Dick Powell). Jak myślicie, kogo w połowie XX wieku Amerykanie mogli obsadzić w roli średniowiecznych Mongołów? Indian z plemienia Navaho. W opinii reżysera byli na tyle przekonujący, że nie potrzebowali charakteryzacji.

#7. Robert Downey Jr - Jaja w tropikach

Zostawmy już poważne i ambitne kino, by przejść do tego bardziej rozrywkowego oraz - co może ważniejsze - współczesnego. W komedii Bena Stillera z 2008 roku Robert Downey Jr zagrał afroamerykańskiego żołnierza. Wróć! Zagrał aktora, który tak bardzo chce zostać afroamerykańskim aktorem, że poddaje się kontrowersyjnej operacji zmiany koloru skóry. Robert początkowo był, delikatnie mówiąc, sceptycznie nastawiony do tej postaci. Upodobnianie się do Afroamerykanina uważał wręcz za obraźliwe, ale scenariusz na tyle mu się spodobał, że w końcu przyjął rolę. Co więcej, nie wychodził z niej także poza ujęciami.

Bonus

Co prawda polskie kino nie może poszczycić się takimi zabiegami (może "Faraon"?), ale z pewnością wielu z was ma teraz w głowie klimatyczny motyw z naszej rodzimej, dobrej kinematografii:
https://www.youtube.com/watch?v=f02rHCQrIHE

Źródła: 1, 2, 3, 4, 5