Źródła nie są spójne. Najniższe średnie roczne podawane w publikacjach naukowych to 6000 ofiar śmiertelnych, jednak częściej przyjmuje się, że rzeczywista ilość ofiar przekracza 20 tysięcy. Ciekawsza statystyka dotyczy osób rannych w wyniku porażenia piorunem, a jest to nawet ćwierć miliona osób rocznie.

Nietypowa pogoda spowodowana jest splotem kilku czynników. Okolica pokryta jest obszernymi rozlewiskami i bagnami, które wydalają z siebie duże ilości metanu.Ten unosi się w górę i trafia na masy powietrza schodzące od strony Andów. Ciężkie chmury zasilane metanem to doskonała pożywka dla wyładowań atmosferycznych. Burze nad Maracaibo są tak silne, że widoczne są nawet z 400 km. Od wieków służyły załogom statków za punkt orientacyjny.

Figury Lichtenberga mogą swoim kształtem kojarzyć nam się z układem nerwowym, czy po prostu niezwykle rozszczepionym drzewkiem. Lichtenberg, niemiecki fizyk, jako pierwszy zajął się badaniem tego zjawiska. W XVIII wieku stworzył bardzo silne źródło elektryczności i badał w jaki sposób wyładowania przemieszczają się po izolatorze. Żeby zarejestrować to co się dzieje, na powierzchnię izolatora wysypywał różnego rodzaju sproszkowane substancje. Kolejnym genialnym pomysłem było umieszczenie kartki papieru między izolatorem a proszkiem. W miejscach wyładowania elektrycznego na kartce pojawiał się wypalony ślad. Ciekawostką jest to, że właśnie ten sposób badania wyładowań elektrycznych dał zaczątek kserografii i dalej - drukowi.

30 osób zostało rannych, 11 zawodników z tej samej drużyny zginęło. Drużyna gospodarzy wyszła z tego bez szwanku.

Wydawać by się mogło, że Bóg jest wielce niesprawiedliwy, ktoś krzyknie, że w ogóle nie istnieje. Jak jednak tłumaczyć sprawiedliwość wymierzoną projektantom i konstruktorom, którzy postanowili stworzyć Jezusa ze styropianu przytwierdzonego do stalowej ramy? To się nie mogło udać. Gromowładny widział, konstruktorzy nie.

Temperatura powierzchni Słońca to około 5,5 tysiąca stopni Celsjusza. Piorun to ciepełko rzędu nawet 30 tysięcy stopni.

Zjawisko czasem nazywane jest "burzą pyłową". Naukowcy nie są zgodni co do mechanizmu stojącego za powstawaniem tych wyładowań. Najczęściej mówi się o tym, że cząsteczki wydobywające się z wulkanu pocierają się o siebie tworząc potencjał elektryczny, i/lub ten potencjał powstaje w trakcie rozpadania się ww cząsteczek.

Wiemy, że na takie burze można natrafić w trakcie spaceru po Marsie, Jowiszu, Wenus i Saturnie. Są to burze pyłowe (piaskowe) i potrafią mieć o wiele większy zasięg i silniejszy przebieg niż te znane z trzeciej planety od Słońca. Na Marsie burza potrafi pokryć całą planetę i trwać nawet więcej niż 100 dni.

Zobacz też, co działo się w poprzednim odcinku

Źródła: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 9b,