Kiedy Gemma Walker miała 14 lat, zdiagnozowano u niej anoreksję i bulimię. Te choroby same w sobie są niebezpieczne dla zdrowia, ale u Walker narosły do problemu zagrażającego jej życiu. Kiedy dziewczyna ważyła jedynie 28,5 kg, lekarze powiedzieli jej rodzicom, że jeśli nie zostanie jej udzielona pomoc, nie przeżyje następnych 48 godzin. Ojciec każdego ranka z drżącym sercem zaglądał do jej pokoju upewnić się, że córka nadal oddycha. Dziś, siedem lat później, Gemma wróciła do zdrowia i postanowiła podzielić się swą historią, aby oszczędzić tych cierpień innym dziewczynom.


Rodzice byli tak zdruzgotani stanem swojej nastoletniej córki, że rozważali zorganizowanie dla niej opieki paliatywnej. Na szczęście przez całe siedem lat terapii Gemma trafiła do szpitala jedynie trzy razy - raz na ostry dyżur, a dwa razy na dłuższy pobyt w celu odbycia terapii psychiatrycznej.


W czasie leczenia dziewczyna miała napady niepohamowanej żądzy jedzenia oraz zespołu ponownego odżywienia. W takich wypadkach Gemma potrafiła w czasie 20 min przyjąć 6000 kalorii, co doprowadzało do utraty przytomności i halucynacji. Już po siedmiu miesiącach kuracji Walker przybrała na wadze o 40 kg. Otaczający ją ludzie myśleli, że udało się zwalczyć anoreksję i że wyglądała bardzo dobrze, sama chora opowiadała później, że to był właśnie najgorszy okres terapii. Z kompletnego niejedzenia przeskoczyła natychmiast do kompulsywnego objadania się.


Ojciec przekonał ją, aby napisała pożegnalny list do anoreksji. Po napisaniu zakleili go w kopercie i schowali na dnie szuflady. Dopiero w grudniu 2014 roku Gemma była gotowa na otwarcie listu.


Aktualnie Gemma jest zdrowa i czuje się świetnie. Twierdzi, że to, że udało jej się przeżyć zawdzięcza głównie rodzicom. Teraz 22-letnia Gemma nie tylko zdrowo się odżywia, ale otworzyła własną firmę specjalizującą się w kosmetykach i innych produktach upiększających.