Nie musisz spełniać wszystkich moich życzeń, bo wiem, że nie jesteś w stanie tego zrobić.

Nie bój się być ze mną szczery.

Nie pozwól mi przyzwyczajać się do złych nawyków. Odzwyczajanie od nich będzie jeszcze trudniejsze.

Nie pozwól, abym czuła się niepotrzebna. W takich chwilach zaczynam zachowywać się jeszcze gorzej. Chcę czuć, że moja opinia ma znaczenie.

Nie poprawiaj mnie w obecności innych. Lepiej zapamiętam informację podczas rozmowy w cztery oczy.

Nie chcę czuć, że moje błędy to straszne przestępstwo.

Nie trzeba chronić mnie cały czas przed konsekwencjami moich czynów. Muszę nauczyć się, że niektóre działania mają swoje konsekwencje.

Nie należy zwracać uwagi na moje małe wybryki, czasami po prostu chcę z tobą porozmawiać.

Nie przejmuj się zbytnio, kiedy mówię, że cię nienawidzę – kocham cię, ale buntuję się przeciwko twojej władzy.

Nie musisz powtarzać mi wszystkiego setki razy, ale czasami wolę udać głuchego.

Nie składaj pochopnych obietnic. Jestem bardzo zawiedziona, gdy ich nie spełniasz.

Bądź cierpliwy, jeśli nie mogę czegoś szczegółowo opisać. Ja wciąż rosnę.

Nie pytaj mnie o prawdę, gdy jesteś zły. Ze strachu mogę kłamać.

Nie jestem kapryśna. Po prostu jeszcze nie wiem dokładnie co lubię.

Nie zostawiaj moich pytań bez odpowiedzi. Ja nadal będę szukać odpowiedzi, ale w innym miejscu.

Nie mów, że moje obawy są głupie. Może są nieistotne dla ciebie, ale mnie przerażają, gdyż wielu rzeczy nie rozumiem.

Nie udawaj, że jesteś doskonały, nie ukrywaj swoich błędów.

Nie myśl, że przepraszanie mnie jest poniżej twojej godności – uczę się na przykładach.

Nie zabraniaj mi eksperymentować. Bez tego nie mogę się rozwijać.

A co najważniejsze – nie zapominaj, że jak dorosnę, to będę szczęśliwa tylko w otoczeniu ludzi kochających siebie. Ale jestem pewna, że o tym wiesz.